Levende stenen

Iets willen maken of bouwen en verlangen naar groei en ontwikkeling is iets goeds. Dat hoort bij het mens-zijn. God heeft ons creativiteit gegeven, zodat wij nieuwe dingen kunnen bedenken en maken. Kleine kinderen zijn al met blokjes bezig om iets te maken. Het geeft voldoening en maakt ons trots.

Normaal gesproken proberen wij grote mensen in het dagelijks leven ook onze leefomgeving op te bouwen. Zodat die mooi, netjes en comfortabel blijft, of van een chaos weer een beetje orde krijgt. Dat is helaas een onophoudelijke bezigheid, want in deze gevallen wereld en schepping werkt alles tegen de orde, in de richting van de chaos. Je nachtkastje wordt vanzelf stoffig, de tuin moet elke keer bijgewerkt worden en de ramen worden na een paar regenbuien alweer vies. Alles wat wij maken of bezitten, moeten we onderhouden.

Als de blokken zijn omgevallen, begint zelfs een kind opnieuw aan zijn harde werk. Na een oorlog, of natuurramp begint men ook weer te bouwen. Want wij bouwen niet altijd met vreugde en met goede moed. Soms werkt het kwade en de gebrokenheid zo heftig tegen de mens, dat hij met tranen moet bouwen. Dat lezen en zien wij dagelijks ook in het nieuws.

Het opbouwen van de gemeente is ook hard werk. Soms vallen er wat blokken naar beneden. Soms werkt alles naar de chaos toe. En het is misschien ook nog zwaarder werk en lastiger om te meten, omdat het een geestelijk bezigheid is. Wij zijn geen blokken, maar levende stenen. Dat lezen wij in de eerste brief van Petrus:

“Kom naar Hem toe als naar een levende steen, die wel door de mensen verworpen is, maar bij God uitverkoren en kostbaar, dan wordt u ook zelf, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis, tot een heilig priesterschap, om geestelijke offers te brengen, die God welgevallig zijn door Jezus Christus.” 1Petrus 2:4-5)

Wij kunnen volgens deze Bijbeltekst levende stenen worden, die elkaar opbouwen en een geestelijk huis vormen. Maar alleen, als de stenen eerst naar Hem (Jezus) toekomen, die zelf de Levende steen is. Dit huis bouwen wij samen, en moeten wij ook samen onderhouden, zodat velen een thuis mogen tussen ons vinden.